“ป่าชุมชน” ตามพระราชบัญญัติป่าชุมชน พ.ศ. 2562 หมายความว่า ป่านอกเขตป่าอนุรักษ์หรือพื้นที่อื่นของรัฐนอกเขตป่าอนุรักษ์ที่ได้รับอนุมัติให้จัดตั้งเป็นป่าชุมชน โดยชุมชนร่วมกับรัฐในการอนุรักษ์ ฟื้นฟูจัดการ บำรุงรักษา ตลอดจนใช้ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติ สิ่งแวดล้อม และความหลากหลายทางชีวภาพในป่าชุมชนอย่างสมดุลและยั่งยืนตามพระราชบัญญัตินี้

คณะรัฐมนตรี มีมติเมื่อวันที่ 11 มกราคม 2565 เห็นชอบให้วันที่ 24 พฤษภาคม ของทุกปี

เป็นวันป่าชุมชนแห่งชาติ สืบเนื่องจากพระบาทสมเด็จพระปรเมนทรรามาธิบดีศรีสินทรมหาวชิราลงกรณ พระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ตราพระราชบัญญัติป่าชุมชน พ.ศ.2562 ขึ้น ในวันที่ 24 พฤษภาคม 2562 อีกทั้งเพื่อเป็นการเทิดพระเกียรติ น้อมรำลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณของสถาบันพระมหากษัตริย์ไทย และสืบสานพระราชปณิธานในด้านการส่งเสริมและพัฒนาทรัพยากรป่าไม้ให้ “คน” กับ “ธรรมชาติ” อยู่ร่วมกันอย่างพึ่งพาอาศัย และเอื้อประโยชน์ต่อกันได้อย่างยั่งยืน

ปัจจุบันมีป่าชุมชนที่ได้รับอนุมัติจัดตั้งเป็นป่าชุมชนตามพระราชบัญญัติป่าชุมชน พ.ศ. 2562 จำนวนรวม 11,327 โครงการ 13,028 หมู่บ้าน มีเนื้อที่รวม 6,295,718 ไร่ (กรมป่าไม้, 2564) คิดเป็น 6.14% ของป่าที่หลงเหลือในปัจจุบัน

การจัดตั้งป่าชุมชนมีวัตถุประสงค์เพื่อเป็นการอนุรักษ์ทรัพยากรป่าไม้ สิ่งแวดล้อม และความหลากหลายทางชีวภาพ เพื่อฟื้นฟูพื้นที่ป่าในเขตป่าชุมชนโดยการปลูกทดแทน เพื่อเสริมสร้างความร่วมมือทุกภาคส่วนในการจัดการป่าชุมชน เพื่อส่งเสริมวัฒนธรรมและประเพณีที่หลากหลายของชุมชนในการอนุรักษ์ ฟื้นฟู พัฒนา และควบคุมดูแล ใช้ทรัพยากรธรรมชาติในป่าชุมชน และใช้ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติในป่าชุมชนอย่างสมดุลและยั่งยืน